Geschiedenis

Enkele sportmannen staken op 3 augustus 1903 in café ’t Vapeurke de hoofden bij elkaar en besloten een veloclub te stichten. Op 15 november van datzelfde jaar werd de nieuwe club boven de doopvont gehouden. De ‘Hovese Vitesse Club” was geboren. De stichters en pioniers : Felix Mannaerts, Louis Eyckmans en Alfons Hinrichs zullen wel nooit vermoed hebben dat de club die zij in het leven riepen, zulk langdurig bestaan zou kennen.
Na een moeilijke aanvangsperiode, een lot dat voor heel wat verenigingen is weggelegd, ging de aanwerving van leden op korte tijd in stijgende lijn. Het toetreden tot de club in 1906 van August van Mierlo bracht een gunstige kentering teweeg, waarvan de resultaten spoedig konden worden vastgesteld.
Vanaf dat jaar werd regelmatig het jaarlijks clubkampioenschap georganiseerd.
Renners werden opgeleid en de club kende een bloeiperiode.

Toen in 1909 de toenmalige voorzitter Fé Mannaerts zijn ontslag indiende, was het niet te verwonderen dat Gust van Mierlo met algemeenheid van stemmen tot voorzitter werd verkozen. Dat de leden het bij het rechte eind hadden werd bewezen door het feit dat Gust van Mierlo gedurende 46 jaar de dynamische voorzitter van de club is gebleven tot hij in 1955, om ouderdomsredenen, besloot zijn voorzitterschap ter beschikking te stellen. In 1909 was er bovendien een flinke versterking gekomen in de persoon van Eugeen Mertens, die vanaf het begin een onvermoeid en vooruitstrevend werker bleek te zijn.

Het kon niet anders of de club moest, met de stuwkracht van deze noeste werkers, grote successen behalen en inderdaad: in 1910, bij de betwisting van een interclubwedstrijd in Brussel wisten de vier renners die de club vertegenwoordigden, zich als eersten te klasseren en verwierven, na een vinnige wedstrijd met de andere deelnemers, de zilveren schaal geschonken door Graaf d’Oultremont, wat in die periode een unieke prestatie was. De vreugde, die zich van bestuur en leden meester maakte, was moeilijk te beschrijven. Na deze overwinning was het ook een hele gebeurtenis wanneer de delegatie, in het bezit van de zilveren schaal, in Hove toekwam. Het zal niemand verwonderen dat de trofee niet alleen op die dag, maar ook nadien, meermaals werd gedoopt. Tijdens de eerste wereldoorlog beperkte zich alles tot clubactiviteiten. Na deze droevige periode kende de club een snelle bloei. Veel nieuwe leden meldden zich. Ondanks de vele moeilijkheden die men moest overwinnen, werd er een aanvang gemaakt met het organiseren van wielerwedstrijden, wat tot heden werd volgehouden. In 1922 werd Eugeen Mertens tot ondervoorzitter gekozen, functie die hij 33 jaar lang heeft uitgeoefend. In 1955, na het ontslag van Gust van Mierlo, werd Gène Mertens tot voorzitter aangesteld, een taak die hij tot aan de dood in 1971 heeft waargenomen.

Het organiseren van wielerwedstrijden en het deelnemen aan festivals waren toen de voornaamste activiteiten van de club. Toen in 1928 de vereniging werd bevorderd tot ‘Koninklijke Maatschappij’, werd er zelfs een festival georganiseerd. Die dag liepen de leden voor het eerst in uniform. Na zich hiervoor vele opofferingen te hebben getroost, was het een verrassend mooie aanblik, de leden in een keurig uniform te zien rondlopen, wat in ruime mate bijdroeg in de bevordering van de clubgeest.
Het festival zelf mocht prat gaan op de deelname van niet minder dan 31 clubs. Werkelijk een succes zonder weerga.
De werking ging verder zijn gewone gang met deelname aan festivals, medewerking aan plaatselijke feestelijkheden, het jaarlijks betwisten van het kampioenschap en het organiseren van twee wielerwedstrijden per jaar. Op 27 juni 1932 werd als enige keer in het bestaan van de maatschappij een beroepsrennerkoers georganiseerd, die toen werd gewonnen door de in die periode zeer bekende renner Jef Dervaes. In 1940 kwam voor de tweede keer het oorlogsgeweld het verenigingsleven verstoren en was de club verplicht alle activiteiten stop te zetten. Toen in 1946 opnieuw van wal werd gestoken, waren niet minder dan 7 bestuursleden overleden; Frans Huybrechts (erevoorzitter), René De Meyer (secretaris), Louis Eyckmans (schatbewaarder), Henri Van De Parre (sportbestuurder), Alfons Baeckelmans (baanmeester), Louis Brants (boetemeester) en Jules Cools (commissaris).

Een onvergetelijke dag was 26 juni 1953 toen de club haar 50-jarig bestaan vierde. Niet minder van 289 wielertoeristen kleurden de straten van Hove. De daaropvolgende zondag was het de beurt aan 8 wielerclubs, die in totaal met 188 deelnemers aanwezig waren. Deze viering was een onvergetelijk feest, mede dankzij de medewerking van het Toeristencomité van de Antwerpse Afdeling van de Koninklijke Belgische Wielerbond en het gemeentebestuur, dat bij die gelegenheid een receptie aanbood en het guldenboek liet tekenen.

In datzelfde jaar trad Willy De Meyer toe tot de club. Op 28 juli 1963 werd het 60-jarig bestaan gevierd. Naar aanleiding van dit jubileum schonk erevoorzitter Jozef Huybrechts een nieuw vaandel aan de club. Honderden enthousiaste wielertoeristen kwamen die dag naar Hove afgezakt om er verschillende sportproeven te betwisten en eens te meer werd de club op het gemeentehuis ontvangen. In november 1971, na het overlijden van Gène Mertens, werd Willy De Meyer de nieuwe voorzitter. In 1978 werd met veel luister het 75-jarig bestaan gevierd. Zoals trouwens alle voorgaande vieringen, werd de vereniging na een eucharistieviering voor de overleden leden op het gemeentehuis ontvangen en vonden in de loop van dat jaar, met succes trouwens, talrijke festiviteiten plaats, o.a. een behendigheidsproef op de fiets (gymkana) oor kinderen, een bijeenkomst voor toeristenclubs en een familiale fietstocht voor de inwoners van onze gemeente. De volgende jaren kenden een traditioneel verloop en de vereniging was steeds paraat als deelnemer aan gemeentelijke feestelijkheden, waarop we verder terugkomen. In de loop van de voorbije jaren was onze gemeente gedurende een bepaalde periode twee wielerclubs rijk, nl. voornoemde vereniging en de ‘De Sprinters’, zelfs de samenwerking ontbrak niet, zoals we in archieven kunnen lezen. Uit het voorgaande leren we dat, na het verdwijnen van de handboogmaatschappij ‘De Hertog van Brabant’ de ‘Koninklijke Hovese Vitesseclub’ zoals trouwens ook het ‘Koninklijk Harmonieorkest Sint-Laureys’ één van de oudste nog actieve verenigingen van onze gemeente is.

Sinds 2003 staat de 'Ster der Beloften' voor een revival van de wielersport in Hove. Ter gelegenheid van de 100e verjaardag van de Koninklijke Hovese Vitesse Club kreeg de jaarlijkse wielerwedstrijd een totale andere aanpak en stijl: nieuwe formule, timing gekoppeld aan het slot van de Zomer-end feesten, kortom een ware sportieve revolutie, die ook onmiddellijk aansloeg bij de Hovenaars.

De gemeente steunde dit knappe initiatief voluit. Wij voelen aan dat dit in geen tijd sport en ontspanning terug op de kaart zet in Hove. Het centrum van de gemeente wordt, na 2 dagen Zomer-endfeesten herschapen in een echt wielerkader, met een prachtige publieksopkomst. De 'Ster der Beloften' is een vaste waarde aan het worden.

Sinds 2006 werd deze wielerhoogdag uitgebreid met de 'Vlaamse Pijl der Nieuwelingen' met vertrek en aankomst te Lint. Tussen de twee wedstrijden is er een publiciteitskaravaan.

In 2007 werd eveneens een afdeling wielertoerisme in het leven geroepen.

In 2013 nam de heer Willy De Meyer na 60 jaar lidmaatschap, waarvan 42 jaar als voorzitter, afscheid als bestuurslid. Er trad een nieuwe bestuursploeg aan met Eddy Beyens als voorzitter. Zijn voorganger Willy de Meyer werd eenparig door het nieuwe bestuur de titel van ere-voorzitter toegekend.
De nieuwe bestuursploeg doet een warme oproep naar jonge leden en zet zich in om de 110-jarige wielerclub op sportief vlak verder te laten werken en om haar voortbestaan te verzekeren.